OK, je hebt hiv. Een vervelende chronische ziekte, maar je hoeft er niet dood aan te gaan. Sterker nog, je zult er als het leven een beetje mee zit gewoon oud mee worden. Prima! Betekent dat dat je net als iedereen toekomstplannen kunt blijven maken? Of is er toch iets veranderd?
Eerst verwerken
'Ik weet nu twee jaar dat ik hiv heb. Ik begin er nu eigenlijk pas een beetje aan te wennen. Ik had toch tijd nodig om het te verwerken. Dan zat ik maar een beetje te gamen, maar intussen gingen de gedachten maar door. Voordat ik er gewoon over kon praten… Dat is nog steeds wel moeilijk, niet met iedereen bedoel ik, alleen met mijn moeder en een paar goede vrienden.'
Verwerken betekent ook terugkijken: hoe heb je je hiv gekregen, en wat zegt dat over de keuzes die je tot nu toe gemaakt hebt? Wil je zo door, of denk je nu: dit is het moment om andere keuzes te maken?
Toekomstplannen
Wat ga je met je leven doen? Je moet dezelfde keuzen maken als iedereen: Studeren, werken, carrière? Een man, een vrouw, meerdere partners, wisselende partners of single? Lekker veel drukte met veel vrienden of juist veel privé-tijd? Kinderen krijgen, nu al, later, helemaal niet? Reizen, emigreren, de grote stad opzoeken of juist naar buiten?
Wat in elk geval duidelijk is, is dat je hiv je hele leven bij je blijft. Tenzij er nog een echt geneesmiddel gevonden wordt natuurlijk…. Je kunt er voorlopig op rekenen dat je bij elke beslissing die je neemt in je leven ook rekening moet houden met je hiv.
Die relatie met een grote R, hoe vind je die? Iemand die jou wil, met hiv en al?
Sexcontacten, lekker de beest uit hangen – hoe moet of kan dat nu verder?
Kan je er van uit gaan dat je altijd genoeg energie zult hebben om te doen wat je wilt? Gezond leven dus? Hoe hard kan je werken, feesten, wat kan je van jezelf vragen?
Hoe zou een werkgever naar jou met hiv kijken? Misschien toch maar wat voorzichtig dan, op Facebook, met wat je loslaat over je hiv?
Kinderen krijgen, het kan gelukkig zonder risico, maar zullen zij er op aangekeken worden dat jij hiv hebt?
(Hoe gaan andere jongeren met hiv hiermee om? Binnenkort vind je hier meer van hun verhalen)
Wat past bij jou?
Allemaal vragen die zich meer opdringen nu je hiv hebt.
Je kunt natuurlijk extra goed voor de toekomst gaan zorgen, rekening houden met alle mogelijke moeilijkheden die zich voor kunnen doen. Het beste pad uitstippelen. Maar je kunt je ook juist richten op het nu. Nu leven, genieten van wat er nu is, nu doen wat je doen moet of doen wilt. De vraag is: wat past bij jou? Wat maakt jouw leven goed voor jou?
Maar misschien zeg je ook wel tegen jezelf: ach, dat heeft allemaal geen nut, wat ik wilde kan niet meer, of niet meer zoals het was. Waarom zou ik nog de moeite nemen om wat van mijn leven te maken, voor mezelf te zorgen, of iets ondernemen?
Als je wilt kan je hierover met ons doorpraten
Je kunt ook op deze site iets vertellen over hoe jij je toekomst met hiv ziet.